W związku z orzeczeniem TSUE z 3 października 2019 roku oraz wobec wzrastającej liczby wyroków sądów polskich unieważniających umowy „frankowe” pojawiły się medialne informacje zapowiadające, że w wypadku unieważnienia umowy kredytowej banki będą pozywały kredytobiorców o zapłatę za nieodpłatne korzystanie z kapitału.
Zagadnienie to nie było jeszcze rozstrzygane przez sądy polskie, jednak Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wydał w tej sprawie w dniu 16 grudnia 2019 roku stanowisko, w którym jednoznacznie stwierdził: „Prezes UOKIK na podstawie obowiązujących przepisów nie widzi prawnej możliwości wynikającej zarówno z prawa polskiego jak i europejskiego, aby w związku z unieważnieniem umowy o kredyt hipoteczny z powodów o których mowa w wyroku TSUE z dnia 3 października 2019 roku bankom przysługiwało jakiekolwiek roszczenie z tytułu „wynagrodzenia za korzystanie z kapitału” czy też odsetki od udostępnionej konsumentowi sumy kredytu”.
Taki sam pogląd przedstawił Rzecznik Finansowy w stanowisku wydanym w dniu 23 grudnia 2019 roku, w którym jednoznacznie stwierdził, że po unieważnieniu przez sąd umowy kredytu frankowego żądanie przez bank „wynagrodzenia za korzystanie z kapitału” i odsetek za opóźnienie jest sprzeczne z celami Dyrektywy UE nr 93/13 i udzielonej konsumentowi na jej podstawie ochronie, nie znajduje tez oparcia w przepisach krajowych”.
Mając na względzie tak jednoznaczne stanowisko organów powołanych do ochrony konsumentów można z dużym prawdopodobieństwem przewidywać, że w wypadku gdyby banki pozywały kredytobiorców o „wynagrodzenie za korzystanie z kapitału” i odsetki za opóźnienie, takie pozwy będą oddalane przez sądy.
Orzeczenie TSUE
W dniu 3 października 2019 roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu wydał orzeczenie w jednej ze spraw „frankowych” rozpoznawanych przez Sąd Okręgowy w Warszawie, który zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości o rozstrzygnięcie tak zwanego zagadnienia wstępnego, jakie są skutki uznania postanowień waloryzacyjnych za niezgodne z prawem. Treść orzeczenia zasadniczo sprowadza się, do tego, że jeżeli sąd krajowy uzna klauzule waloryzacyjne w umowie za nieważne, to nie może uzupełniać umowy, lecz powinien działając w interesie kredytobiorcy uznać za nieważne same klauzule indeksacyjne albo uznać za nieważną całą umowę. Decydujące zdanie będzie miał w twej sprawie interes kredytobiorcy. To orzeczenie stanowi interpretację prawa Unii Europejskiej i powinno w sposób istotny wpłynąć na orzecznictwo sądów polskich w sprawach kredytów frankowych.
Bezpłatna analiza umowy
kredytowej we frankach
Wypełnij formularz a skontaktujemy się z Tobą i bezpłatnie ocenimy, czy masz szansę wygrać z bankiem sprawę o unieważnienie umowy kredytowej.